Klasztor należał do zakonu cystersów od ok. 1392 do 1835/36 roku. Po pożarze w 1747 roku odbudowę ukończono prawdopodobnie dopiero po 1799 r. Po przeprowadzeniu sekularyzacji (1835/36) w zabudowaniach poklasztornych zlokalizowano m.in. sąd powiatowy oraz więzienie, natomiast kościół pw. Wniebowzięcia NMP przyjął funkcje parafialne. W czasie drugiej wojny światowej w świątyni znajdował się magazyn wojskowy, który został podpalony przez wycofujące się z miasta wojska niemieckie. W wyniku pożaru zabudowania uległy zniszczeniu w nocy z 20. na 21. stycznia 1945 r. Obiekt odrestaurowany został w okresie powojennym.
Szczególnie cenna jest późnogotycka rzeźba z początku XVI w. przedstawiająca Maryję z Dzieciątkiem. Natomiast bogato zdobiony ołtarz soborowy, tron papieski oraz lektorium znajdujące się w kościele wykorzystane były podczas uroczystości milenijnych i wizyty Ojca Świętego w Gnieźnie w 1997 r. W klasztorze można także zwiedzić podziemia kościoła pocysterskiego, w których dokonywano pochówku zakonników. Wewnątrz zabudowań klasztornych znajduje się otoczony krużgankami wirydarz, a w jego centrum studnia o głębokości 25m.