W 1907 roku magistrat podjął decyzję o budowie gazowni na węgiel kamienny. Budowę ukończono w 1908 roku, w tym dniu wyprodukowano pierwszy gaz. Węgiel dowożono z kopalni Bulfen, gazownia początkowo zasilać miała jedynie miejskie latarnie, jednak z biegiem czasu wytwarzany gaz starczył, by zasilać i prywatnych odbiorców, gazownia pracowała nieprzerwanie do lutego 1945 roku. Po II wojnie światowej zdewastowana niemal w połowie, zaczęła pracować dopiero w 1964 roku, dzięki urządzeniom uzupełnionym z gazowni w Sępopolu i w Braniewie. Obecnie w miejscu, gdzie znajdowało się składowisko węgla, znajdują się różnego rodzaju akcesoria gazownicze: gazomierze, ciśnieniomierze, a także kuchenki i piecyki gazowe. W lipcu 1994 roku Państwowa Służba Ochrony Zabytków w Olsztynie wydała decyzję w sprawie wpisania Muzeum Gazownictwa w Górowie Iławeckim do rejestru zabytków.
