Kraśnik

Początki tego miasta sięgają czasów średniowiecznych. Leżało ono na szlaku handlowym prowadzącym ze Śląska do Kijowa. Praktycznie zniknęło z mapy w trakcie potopu szwedzkiego. Po powstaniu styczniowym miasto zostało pozbawione przez Rosjan praw miejskich; z powrotem otrzymało je dopiero po odzyskaniu niepodległości.

Impulsem do rozwoju Kraśnika był przemysł stalowy, który ulokowano tu w ramach Centralnego Okręgu Przemysłowego.

Pierwsza fabryka w Kraśniku powstała tuż przed II wojną światową; miała być w niej produkowana amunicja. Otrzymała nazwę Fabryki Amunicji nr 2. Pełnego rozruchu jednak nie udało się jednak wykonać - zatrudniono kadrę inżynierską, pierwszych robotników, ale wybuchła wojna. Maszyny ewakuowano, a potem zagarnęła je Armia Czerwona.

W czasie okupacji niemieckiej produkowano tu jednak części do samolotów. Po wojnie niewiele brakowało, a hale zostałyby zamknięte, ponieważ nie było pomysłu na olbrzymie budowle. Tu ważyły się losy rozwoju miasta. W końcu jednak w 1948 roku władze zdecydowały o uruchomieniu Fabryki Łożysk Tocznych. Teraz jest ona największym i najstarszym producentem łożysk tocznych w Polsce. Można je znaleźć m.in. w wielu markach zachodnich samochodów, ale też w górnictwie, przemyśle stoczniowym oraz zbrojeniowym, m.in. w transporterze Rosomak.

Uruchomienie fabryki po wojnie było impulsem do rozwoju Kraśnika. Powstało nowe miasto Kraśnik Fabryczny z osiedlem mieszkalnym. I tak jak za czasów "propagandy sukcesu" bito rekordy wydajności - słynne "300 procent normy" - tak gwałtownie wzrastała liczba mieszkańców (z około 10 tysięcy mieszkańców zrobiło się 30). Od lat 50. Kraśniki były dwa - Kraśnik i Kraśnik Fabryczny - oddalone od siebie o 7 km. Jako jedno miasto funkcjonują dopiero od 1975 roku, chociaż nadal na pytanie "gdzie mieszkasz?" można usłyszeć odpowiedź "w Fabrycznym".

atrakcje


Reklama