Ciechocińskie tężnie umiejscowione są w jednym z ciechocińskim parków, dziś zwanym często Parkiem Tężniowym lub Parkiem Zdrowia. Zostały zbudowane w XIX wieku według projektu Jakuba Graffa, profesora Akademii Górniczej w Kielcach. W latach 1824-1828 powstał dwie pierwsze tężnie. Około 30 lat później dobudowano trzecią, zakończoną charakterystycznym wiatrakiem.
Te niezwykłe budowle składają się ze zgrupowanych w trzy ściany siedmiu tysięcy wbitych w ziemie dębowych pali na których umieszczono świerkowo-sosnową konstrukcję wypełnioną tarniną. Po tej misternej ścianie spływa solanka, która pod wpływem promieni słonecznych i wiatru intensywnie paruje tworząc wkoło ścian tężni specyficzną, bogatą w jod, sód, chlor i brom chmurę - miejsce doskonałe do leczniczych inhalacji. Skąd bierze się na nich solanka?
Jest doprowadzana ze źródła nr 11 - głębokiego na ponad 400 metrów odwiertu którego strzeże słynna fontanna „Grzybek”. W błędzie są ci, którzy myślą, że podstawową funkcją tężni jest ta lecznicza. Prawda jest dużo bardziej banalna - dobroczynne dla dróg oddechowych odparowywanie solanki to tylko uboczny efekt procesu warzenia soli.
Co ciekawe, zbudowane w XVIII wieku tężnie z Ciechocinka powstały dość późno, jeśli brać pod uwagę, że miejscowa ludność produkowała tu sól już od XIII wieku.