Lubartów

Historia Lubartowa sięga XVI wieku. Lewartów czy Lubartów? Podwójna nazwa wiąże się z rodami jego właścicieli Firlejów i Sanguszków. Piotr Firlej – Wojewoda Lubelski otrzymał od króla Zygmunta Starego przywilej zezwalający na założenie miasta Lewartowa. Nazwa wywodzi się od rodowego herbu - "Lewart".


Lewartów stał się sławny za czasów Mikołaja Firleja, syna Piotra, kalwina. Mikołaj założył m.in. gimnazjum kalwińskie z humanistycznym programem nauczania. W rynku zbudował kamienice. Sprowadził z Holandii, Flandrii i Niemiec rzemieślników i hodowców bydła. W 1580 roku nadał przywilej, w którym powołał cechy rzemieślnicze: szewców, krawców, kuśnierzy i tkaczy. W ciągu trzydziestu lat jego władzy miasto przeżywało okres swego największego rozkwitu.


Wiek XVII to okres upadku miasta. W czasie "potopu szwedzkiego" Lewartów został ograbiony i zniszczony przez Szwedów i przemarsze różnych wojsk, do tego stopnia, że przez następne kilkadziesiąt lat egzystował na poziomie dużej wsi przechodząc z rąk do rąk. Ponownie Lewartów rozwinął się dopiero w XVIII wieku, dzięki Pawłowi Karolowi Sanguszce, który odziedziczył dobra lewartowskie. Postanowił uczynić z miasta główną siedzibę swojego rodu, więc zależało mu na gospodarczym rozwoju miasta. Na prośbę Pawła Karola Sanguszki król August III w przywileju z 22 listopada 1744 roku potwierdził prawo miejskie, zmienił nazwę miasta z Lewartowa na Lubartów oraz nadał miastu herb. Nazwa Lubartów nawiązuje do imienia Lubart, domniemanego protoplasty rodu Sanguszków. I ta nazwa obowiązuje do dziś.   

 

atrakcje


Reklama