Płocki Stary Cmentarz to miejsce pochówku wielu wybitnych obywateli miasta - kupców, urzędników, lekarzy. Po II wojnie światowej był wielokrotnie dewastowany, ale pod koniec lat 90. XX wieku Stowarzyszenie Starówka Płocka zaczęło zbierać fundusze na odnowę zabytkowych nagrobków. Z około 230 do chwili obecnej przetrwało około 50 - spora część z nich została już wyremontowana.
Najstarszy nagrobek, jaki można znaleźć na cmentarzu, należy do zmarłej w 1828 roku podkomorzyny zakroczymskiej Teresy z Krajewskich Radzickiej. Warto zwrócić uwagę ba odnowiony grób Stanisława Siennickiego, płockiego lekarza, który leczył za darmo. Pomnik został ufundowany przez wdzięcznych mieszkańców. Możemy na nim przeczytać dedykację: "Radcy kolegialnemu Stanisławowi Siennickiemu/ Sztablekarzowi i inspektorowi lekarskiemu Guberni Płockiej/ Jako należny hołd cnocie i nauce/ wdzięczni mieszkańcy Płocka i okolicy tę pamiątkę stawiają". Na pogrzeb Siennickiego w 1866 roku przyszło całe miasto.
Na cmentarzu spoczywa też m.in. jedna z najzamożniejszych rodzin na północnym Mazowszu - rodzina Prestugia. Byli to kupcy pochodzący z Włoskiej Lombardii, którzy przyjechali do płocka w XIX wieku. Mocno wyróżnia się też zbiorowa mogiła bohaterów Powstania Styczniowego z 1863 roku.
