Mariusz Piekarski
mariusz.piekarski@rmf.fm
Absolwent XLII LO im. Konopnickiej w Warszawie. Studiował Dziennikarstwo i Nauki Polityczne na Uniwersytecie Warszawskim.
Chciał zostać pilotem, ale stracił zapał po pierwszej wizycie na karuzeli. Przez lata wierzył, że zbawi polską piłkę nożną i będzie drugim Bońkiem, ale piłkarski świat się na nim nie poznał i skończyło się na udziale w stołecznym, międzyszkolnym turnieju o Złotą Piłkę. Został więc dziennikarzem.
Zaczynał w 1995 roku w Kurierze Polskim. Od razu wpadł w wir politycznych wydarzeń, bo akurat rozpętała się afera "Olina" a batalia prezydencka Wałęsa-Kwaśniewski rozpaliła kraj do czerwoności. Gdy tylko pojawiła się okazja odłożył pióro i chwycił mikrofon. Przez 3 lata pracował jako reporter w Radiu Plus współtworząc powstającą katolicką sieć. Pięć kolejnych lat (2001-2006) spędził w Radiu Eska. Z mikrofonem Eski m.in. relacjonował z Rzymu śmierć i pogrzeb Jana Pawła II.
W Radiu RMF FM od 2006 roku. Z żółtym mikrofonem można go spotkać głównie w Sejmie i okolicach Kancelarii Premiera. Na antenie RMF-u relacjonował z miejsca wydarzeń trzęsienie ziemi we włoskiej L'aquilli oraz przeszedł reporterski, powodziowy szlak w 2010 roku (Kraków - Sandomierz - Warszawa - Płock).
10 kwietnia 2010 ruszył na miejsce katastrofy prezydenckiego samolotu, by wraz z Pawłem Świądrem opisywać wydarzenia ze Smoleńska. Pierwsze dni po katastrofie spędził w wozie satelitarnym w Moskwie relacjonując proces identyfikacji ofiar katastrofy.
Po pracy lubi słuchać mocnych metalowych brzmień i oglądać mecze piłkarskie. Ponieważ na stadion Realu Madryt jest za daleko, piłkarskie weekendy z szalikiem spędza na Łazienkowskiej 3.
Chciał zostać pilotem, ale stracił zapał po pierwszej wizycie na karuzeli. Przez lata wierzył, że zbawi polską piłkę nożną i będzie drugim Bońkiem, ale piłkarski świat się na nim nie poznał i skończyło się na udziale w stołecznym, międzyszkolnym turnieju o Złotą Piłkę. Został więc dziennikarzem.
Zaczynał w 1995 roku w Kurierze Polskim. Od razu wpadł w wir politycznych wydarzeń, bo akurat rozpętała się afera "Olina" a batalia prezydencka Wałęsa-Kwaśniewski rozpaliła kraj do czerwoności. Gdy tylko pojawiła się okazja odłożył pióro i chwycił mikrofon. Przez 3 lata pracował jako reporter w Radiu Plus współtworząc powstającą katolicką sieć. Pięć kolejnych lat (2001-2006) spędził w Radiu Eska. Z mikrofonem Eski m.in. relacjonował z Rzymu śmierć i pogrzeb Jana Pawła II.
W Radiu RMF FM od 2006 roku. Z żółtym mikrofonem można go spotkać głównie w Sejmie i okolicach Kancelarii Premiera. Na antenie RMF-u relacjonował z miejsca wydarzeń trzęsienie ziemi we włoskiej L'aquilli oraz przeszedł reporterski, powodziowy szlak w 2010 roku (Kraków - Sandomierz - Warszawa - Płock).
10 kwietnia 2010 ruszył na miejsce katastrofy prezydenckiego samolotu, by wraz z Pawłem Świądrem opisywać wydarzenia ze Smoleńska. Pierwsze dni po katastrofie spędził w wozie satelitarnym w Moskwie relacjonując proces identyfikacji ofiar katastrofy.
Po pracy lubi słuchać mocnych metalowych brzmień i oglądać mecze piłkarskie. Ponieważ na stadion Realu Madryt jest za daleko, piłkarskie weekendy z szalikiem spędza na Łazienkowskiej 3.
