Parę słów o ponadczasowej aktorce…
Z wielkim żalem i smutkiem żegnamy Barbarę Krafftównę, która pozostając do ostatnich chwil wśród swoich przyjaciół Domu Artystów w Skolimowie, odeszła dziś w nocy
– głosi wpis w mediach społecznościowych, zamieszczony przez ZASP
Barbara Krafftówna urodziła się 5 grudnia 1928 roku w Warszawie. W czasie wojny uczyła się tańca i pantomimy, także uczęszczała na zajęcia konspiracyjnego Studia Dramatycznego Iwa Galla. Debiutował na scenie w 1946 roku rolą Rybaczki w „Homerze i orchidei” w sztuce Tadeusza Gajcego. Natomiast w 1947 roku zdała eksternistyczny egzamin aktorski w Studio Galla. Występowała w teatrach w: Łodzi, we Wrocławiu, w Warszawie oraz wielu innych.
Niezapomniane role filmowe i telewizyjne…
W 1953 roku, Barbara Krafftówna zadebiutowała w filmie Jana Rybkowskiego w epizodycznej scenie w „Sprawie do załatwienia”. Krytycy filmowi uznali, że jej najlepsza rola, to wcielenie w barmankę Zosię w „Złocie” (1961 rok). Grała również w: „Rękopisie znalezionym w Saragossie” (1964 roku), „Szyfrach” (1966 rok). Natomiast jej najwybitniejsza rola, to Felicja w dziele „Jak być kochaną” (1962 rok). Dzięki temu filmowi zyskała sławię na festiwalu w San Francisco. Oczywiście nie można pominąć jej roli w filmie Andrzeja Wajdy „Popiół i diament”, w którym zagrała Stefcię, ani wcielenia w Honoratę – żywiołową pannicę z Koniakowa – którą zagrała w serialu Konrada Nałęckiego „Czterej pancerni i pies”.
Kabaret był jej życiem!
Oprócz kariery filmowej i telewizyjnej, jej ogromną pasją był kabaret. Występowała u Jana Pietrzaka „Pod Egidą” oraz w Kabarecie Starszych Panów. Aktorka otrzymała wile nagród i wyróżnień. W 1964 roku zajęła pierwsze miejsce w plebiscycie „Kuriera Polskiego” na najpopularniejszą aktorkę polskiego ekranu. Otrzymała Złoty Medal Gloria Artis za zasługi dla polskiej kultury oraz tytuł Mistrza Mowy Polskiej (2007 rok). A 11 listopada 2019 roku, Barbara Krafftówna została odznaczona przez prezydenta Andrzeja Dudę – Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
Źródło: PAP
Czytaj też:
