Dwa lata później założył swój pierwszy zespół – Apokalipsa, w którym występowali także - Maciej Radziejewski, Krystian Wilczek oraz Marek Surzyn. Do składu dołączyli także Jan Borysewicz, Andrzej Drybul oraz Rafał Rękosiewicz. W tym samym czasie Dudek zaliczył również współpracę z Brekoutem.
W 1977 roku Apokalipsa została rozwiązana, a na jej miejsce – powstał tercet Irjan, w którym obok Irka występował Jan Janowski oraz Andrzej Nowicki. Muzycy w tym składzie koncertowali przez następne trzy lata.
Potem przyszedł czas na kolejne projekty muzyczne - Dudek Blues Band oraz Blues Session Ireneusza Dudka.
W 1981 roku zorganizował w Katowicach festiwal Rawa Blues Festiwal, który do dzisiaj uważany jest za największy i najważniejszy festiwal bluesowy w Polsce.
W latach 1984-1987 oraz od 1999 koncertował pod scenicznym pseudonimem Shakin' Dudi, bawiąc się konwencją rockandrollową oraz pastiszując do tekstów Dariusza Duszy. I w tej odsłonie jest najbardziej znany szerszej publiczności.
W 1985 roku jego piosenka „Au sza la la la" zdobyła nagrodę publiczności na festiwalu w Opolu.
Rok później powstała formacja The Dudi's.
Obok tej działalności , wciąż poruszał się w repertuarze bluesowym, pojawiając się w grupach - Big Blues Band, Big Band Boogie oraz w Triu - Dudek-Błędowski-Gembalski. Ponadto współpracował z grupą Kwadrat.
Dwa lata później wyjechał do Holandii i osiadł w Amsterdamie. W 1989 roku przeżył niezwykle ciężki wypadek samochodowy. Obrażenia unieruchomiły go artystycznie na kilka miesięcy. Scenicznie wrócił rok później podczas Rawy Blues, gdzie wystąpił z towarzyszeniem formacji Big Band Boogie.
Do Polski wrócił na stałe wrócił w 1993 roku.
W 2004 roku Shakin’ Dudi wznowił publiczne koncerty. Cztery lata później, w nowym składzie , wydał płytę „Złota płyta - ciąg dalszy”. Na jesieni tego roku do sklepów trafiła biografia artysty – „Ziuta Blues”, której autorem jest Marcin Babko.
Rok później otrzymał Cegłę Janoscha za wkład w rozsławianie Górnego Śląska.
Prywatnie ma żonę i córkę.