W pierwszych latach działalności formacja mocno ścierała się komunistyczną władzą ówczesnego państwa. Liczne szykany doprowadziły do samobójczej śmierci jednego z jej założycieli - Tomaža Hostnika.
Mimo problemów zespół starał się koncertować i wydawać albumy. Od 1984 roku, w którym ukazał się krążek „Rekapitulacja” - będący zbiorem wcześniejszych eksperymentalnych nagrań z lat 1980-1984, grupie w miarę regularnie udawało się przygotowywać i wydawać albumy.
Do upadku bloku wschodniego brzmienie grupy było zamknięte w ciężkich industrialnych klimatach. Od początku lat 90. w kompozycjach grupy pojawiły się elementy innych stylistyk np. techno „NATO” (1994), czy metalu „Jesus Christ Superstar” (1996).
Drugą cechą charakterystyczną dla Laibacha, obok wykorzystywania estetyki faszystowskiej, jest przerabianie kompozycji znanych zespołów muzycznych, takich jak np. The Beatles, Queen, Europe czy The Rolling Stones oraz melodii wojskowych. Jednym z najsłynniejszych albumów grupy jest płyta „Volk” zawierająca utwory inspirowane hymnami państwowymi, a właściwie będącymi ich przeróbkami.