Dizzee Rascal

Urodził się 1 listopada 1985 roku w Bow, we wschodnim Londynie, jako jedyny syn wychowywany przez samotną matkę. Nie radził sobie zbyt dobrze w szkołach, był z wielu wyrzucany, często za kłótnie z nauczycielami. Gdy się nie uczył – napadał na dostawców pizzy i kradł samochody. Dopiero na lekcjach muzyki uświadomiono mu, że może pójść w inną stronę, niż ta przestępcza, co pozwoli mu czuć się bezpiecznie w swojej dzielnicy. Z pomocą nauczyciela – zaczął tworzyć muzykę na szkolnym komputerze i uczyć się sztuki pisania tekstów.

Szybko zdał sobie sprawę, że garażowe granie nie pasuje do tego, co chciałby przekazać i do stylu, w jakim chciałby się prezentować. Biorąc przykład i pomysły od swoich ulubionych MC z USA Mills zaczął rozwijać swoje umiejętności w pianiu piosenek – wkrótce dało się zauważyć niesamowity postęp samouka. Często mówi o sobie jako o geniuszu i chełpi się tym co osiągnął – można go jednak zrozumieć, gdyż w przeciwieństwie do wielu innych MC sam osiągnął wszystko ciężką pracą i wyrwał się z przestępczego życia.

Mills zaczął karierę muzyczną jako członek grupy Roll Deep Crew. Wraz z kolegami z zespołu i innymi grupami tworzyli bardziej agresywne i szorstkie brzmienia raczej łagodnego garażowego R&B, które było określane mianem grime. Mills nagrał wtedy singiel „I Luv U” , który stał się wyznacznikiem stylu grime – zyskał nim niemałą popularność i możliwość nagrania pierwszej długogrającej płyty.

Kilka miesięcy później, w lipcu 2003 roku zadebiutował krążkiem „Boy in da Korner”, dzięki któremu stał się czołowym przedstawicielem nowego gatunku muzycznego – grime oraz posiadaczem prestiżowej Mercury Prize. Mimo, że stał się objawieniem – w momencie wydania płyty - miał tylko osiemnaście lat i wiele planów dotyczących swojej muzyki.

Od końca 2003 roku jest jednym z najważniejszych na brytyjskiej scenie muzycznej. Ma na swoim koncie współpracę z Basement Jaxxem.

W 2004 roku wydał kolejną płytę zatytułowaną „Showtime”. W tym momencie nie był już tylko undergroundową sensacją – stał się szanowanym artystą. Założył nawet własną wytwórnię Dirtee Stank, aby promować młodych artystów.

Na kolejną płytę fani musieli poczekać trzy lata. Jego ostatnim jak dotąd krążkiem jest album „Matys and English” z 2007 roku.