Skid Row

Debiutancki album Skid Row "Skid Row" został wydany w 1989 roku. Okazał się wielkim sukcesem, stając się multi-platynową płytą, między innymi dzięki dwóm singlom: "18 and Life" i "I Remember You". Drugi album - "Slave To The Grind" zapewnił zespołowi bezprecedensowy sukces, debiutując na liście przebojów Billboard na pierwszym miejscu, co nigdy wcześniej nie zdarzyło się żadnemu zespołowi grającemu muzykę heavy-metalową. Album "Slave To The Grand" spotkał się z doskonałymi recenzjami krytyki i ostatecznie, podobnie jak debiutancki krążek, sprzedał się w tak dużej liczbie egzemplarzy, by stać się platynową płytą.

Początek dekady lat 90. i narodziny ery muzyki grunge okazały się trudnym okresem dla zespołu Skid Row. Spora grupa fanów i pokrewnych muzycznie zespołów zaczęła stopniowo odchodzić w kierunku grup grających, nową, modną muzykę grunge. W tej sytuacji muzycy Skid Row podjęli decyzję o zawieszeniu działalności, po to by przeczekać trudny dla nich okres.

Zespół wrócił na scenę z nowym albumem "Subhuman Race" w roku 1995, który jednak nie powtórzył już sukcesów wcześniejszych produkcji. Piętrzące się problemy i narastające spięcia w zespole spowodowały, że w 1996 roku wokalista Sebastian Bach zdecydował się na jego opuszczenie. Wraz z perkusistą grupy Smashing Pumpkins zaangażował się w projekt The Last Hard Men, który po roku działalności rozpadł się.

Próby reaktywacji zespołu w składzie z Sebastianem Bachem przy okazji wydawania w 1998 płyty "Forty Seasons" nie powiodły się. Bach zdecydował się na solową karierę, nagrywając własne albumy, a także występując w musicalach, na Broadwayu. W międzyczasie, pozostali członkowie Skid Row podjęli decyzję o reaktywacji zespołu. W roku 2000 wznowili działalność z nowym wokalistą - Johnnym Solingerem. Za wyjątkiem perkusistów, reszta składu Skid Row przez wszystkie lata pozostawała niezmienna. W roku 2003 zespół nagrał nowy album "Thickskin", a trzy lata później, w roku 2006 płytę "Revolutions Per Minute".