W tym samym roku wydali debiutancki thrash metalowy album „Ruthless Kick”, wydany przez Metal Mind Production, za który byli nominowani do Fryderyka w kategorii Fonograficzny Debiut Roku. Na okładce znalazł się odcisk glana, a obok napis – „Only For Mosh”.
Kolejnym krążkiem był wydany w styczniu 1996 roku „Fairplay”, zawierający w warstwie brzmieniowej elementy hardcore’u. Promował go singiel z czterema kompozycjami. Tytuł nawiązywał do podstawowej zasady szlachetnej i uczciwej walki sportowej, którą przełożono na warunki życia codziennego. Na okładce znalazły się dwie trójki zwrócone do siebie, symbolizujące altruizm. Do współpracy zaproszono między innymi wokalistę zespołu Dynamind – Hau, czy Heavika, śpiewającego w chórkach, a prywatnie przyjaciela Litzy.
Na przełomie lutego i marca muzycy, wspólnie ruszyli we wspólną trasę koncertową z Illusion i Dynamind. Po jej zakończeniu ze składu odszedł współzałożyciel formacji – Litza, który jednak zapowiedział, że może wesprzeć muzyków podczas pracy w studiu lub na koncertach.
Ostatnią płytą w ich dorobku jest wydany rok później „Juicy Planet Earth”, na którym muzycy odeszli od swojego dotychczasowego grania, by skupić się na psychodelii i trip hopie. Po jej wydaniu Flapjack zawiesił działalność.
Do ponownego spotkania muzyków doszło pod koniec wiosny 2003 roku. Skład formacji wyglądał następująco – Robert „Litza” Friedrich, Maciej „Ślimak” Starosta, Grzegorz „Guzik” Guziński, Maciej Jahnz oraz basista Andrzej „Gienia” Markowski (Zalef, Ocean). W tym samym roku Litza opuszcza jednak formację, z powodu natłoku swoich innych zajęć.
W sierpniu 2004 roku zastąpił go Aleksander „Olass” Mendyk (Acid Drinkers, współtwórca NoNe, nieoficjalny członek Sweet Noise), którego przyjęto niedługo potem na stałe do zespołu. W 2008 roku zmarł nagle po koncercie Acid Drinkers w Krakowie. W między czasie na krótko we Flapjacku śpiewał Arkadiusz „Długi” Drygas (Gotham).
Obecnie pracują nad nowym materiałem studyjnym.
Illusion • Acid Drinkers • Faith No More • Biohazard • Paradise Lost • Albert Rosenfield • Druga Strona Lustra