Pierwszy album „Buckshot LeFonque” z 1994 roku przyniósł wspaniale wykonaną, pełną energii i pasji, muzykę niezwykle bogatą aranżacyjnie, jednak spotkał się ze słowami krytyki niemalże z każdej strony. Większość utworów wyprodukował na nią DJ Premier. Pomimo tego Marsalis był pełen entuzjazmu. Do tego stopnia był zadowolony z efektu końcowego płyty, że porzucił dotychczasowe bycie liderem w Tonight Show, aby przez następne dwa lata móc koncertować z nowym zespołem.
Trzy lata później ukazał się longplay „Music Evolution”, w nagraniu której udział wzięli - Marsalis, DJ Apollo, Frank McComb, Carl Burnett, Russell Gunn, Reginald Veal, Rocky Bryant oraz 50 Styles: The Unknown Soldier. Wydawnictwo prezentowało muzykę równie eklektyczną, jak poprzednia, choć już nieco mniej agresywną.
W zespole, oprócz jego założyciela grali także - Frank McComb (instrumenty klawiszowe, wokal), 50 Styles:The Unknown Soldier (rap), Ricky Dacosta (rap), Black Heart the group (rap), Joey Calderazzo (klawisze), Kermith Campbell (klawisze),Russell Gunn (trąbka), John Touchy (puzon), Carl Burnett (gitary), Reggie Washington, Reginald Veal (bas), Eric Revis (bas), DJ Apollo (gramofony), Rocky Bryant (perkusja, sample) i Mino Cinelu (instrument perkusyjne).
Pomimo krótkiego okresu działalności i zaledwie dwóch płyt studyjnych, Buckshot LeFonque był z pewnością jednym z najciekawszych i najbardziej złożonych projektów muzycznych Branforda Marsalisa. Oba krążki wydane przez formację zawierały bardzo zróżnicowaną muzykę, łączącą wiele różnorodnych gatunków i dość trudną w odbiorze, co z pewnością przyczyniło się do braku jej komercyjnego sukcesu.