Mostly Autumn

W 2000 roku Josh, Findlay oraz Angela Goldthorpe, pojawili się w roli supportu podczas trasy koncertowej Blackmore's Night. Był to też moment przełomowy dla formacji, którą wtedy poznała szersza publiczność. W następnym roku do sklepów trafił trzeci krążek studyjny „The Last Bright Light”. W tym czasie doszło do kolejnych przetasowań w składzie - McNeila zastąpił Jonathan Blackmore, a miejsce Carvera zajął Andy Smith. Niedługo potem wydali także czwartą płytę „Music Inspired by Lord of the Rings”, która jednak nie była inspirowana prozą Tolkiena, lecz trylogią filmową, wchodzącą wtedy do kin.

W 2003 roku swoją premierę miał krążek „Passengers”, ostatni w składzie z Blackmore’em. Rok później, na krótko przed tournee, za instrumentami perkusyjnymi siadł brat Iana – Andrew. Trasa okazała się sporym sukcesem, Mostly Autumn zdobywało coraz większe uznanie w środowisku, czego najlepszym dowodem było komplementowanie muzyków przez takie tuzy, jak klawiszowiec Pink Floyd – Richard Wright.

W tym samym czasie Findlay wzięła udział w projekcie Arjena Lucassena – Ayreon i płycie „The Human Equation”. Użyczyła swojego głosu w utworze „Love”. Mostly Autumn jako całość wydali zaś koncert, podczas którego zagrali w hołdzie Pink Floyd własne wersje ich utworów. Wydawnictwo nazwano „Pink Floyd Revisited”.

W 2005 roku ukazał się ich piąty album „Storms Over Still Water”. Niedługo później do składu dołączyła Olivia Sparnenn, a w marcu następnego roku gościnnie podczas Baja Prog Festival w Meksyku, gdzie grupę wsparł na scenie klawiszowiec Ben Matthews (Thunder). W tym czasie, na prawach stałych członków grupę zasilili także - Chris Johnson oraz Goldthorpe, teraz nazywająca się Gordon, która niedługo potem, razem z Findlay powołała do życia akustyczny projekt – Odin Dragonfly (dwa lata później wyszedł ich pierwszy album).

Tymczasem w 2006 roku światło dzienne ujrzał ich kolejny longplay „Heart Full of Sky”. Niestety, nie był to jednak koniec przetasowań personalnych – rok później na odejście z grupy zdecydowali się – Liam Davison oraz Andrew Jennings. Obaj swoją decyzję podyktowali chęcią skupienia się na innych projektach, nie związanych z formacją. Jenning założył wtedy swój własny zespół – Breathing Space, a także uczestniczył w projektach innych artystów. (Dotychczas muzyk wydał trzy albumy, na każdym wokalem prowadzącym była Sparnenn). W związku z zaistniałą sytuacją – partie gitarowe trzeba było dzielić między pozostałych muzyków, a podczas zakontraktowanej trasy koncertowej – za bębnami siadł Gavin Griffiths (Ex-Karnataka). Choć pod koniec roku na chwilę do składu wrócił Jennings, to jednak w 2008 roku jego miejsce zajął Henry Bourne, zaś Griffiths pojawił się na kilku koncertach grupy w następnym roku.

Trzeba przyznać, Mostly Autumn nie miało szczęścia do stałego składu. Okazało się bowiem, że w tym czasie swoją chęć opuszczenia zespołu wyrazili także – Johnson i Gordon (ta z powodu ciąży). W tej sytuacji ponownie w skład grupy weszli Jennings oraz Davison, a będąca wsparciem koncertowym dla wokalistki – Anne-Marie Helder – weszła w tej sytuacji do formacji na prawach stałego członka, grając na flecie, klawiszach i chórkach. W tym ustawieniu muzycy nagrali swój kolejny longplay – „Glass Shadows” (2008), a wiosna i lato upłynęła im na intensywnym tournee. Dodatkowo w sprzedaży ukazało się stuminutowe DVD „The Making Of Glass Shadows”, towarzyszące promocji płyty. W październiku wystąpili na dwóch akustycznych koncertach, przed którymi grał zespół Bad Shepherds. Niestety większość koncertów trzeba było odwołać, z powodu wycofania się supportu z tego projektu.

Na początku 2010 roku Heather Findlay poinformowała, że opuszcza skład, by skupić się na swojej karierze solowej oraz rodzinie, a szczególnie niedawno urodzonemu synkowi Harlanowi. Ostatnim jej występem w grupie był koncert na początku kwietnia w Leamington Spa Assembly. Następnie jej obowiązki przejęła Olivia Sparnenn.

Mostly Autumn finansują swoje płyty sami i wydają je we własnej wytwórni. Dystrybucja płyt zazwyczaj wygląda w ten sposób, że tłoczy się limitowaną ilość egzemplarzy, mającą pokryć koszty nagrania. Sprzedaż detaliczna odbywa się poprzez dystrybutorów, podczas koncertów, a także za pośrednictwem strony internetowej zespołu.