Anekdoten

W 1993 roku własnym sumptem wydali debiutancki longplay „Vemod”, przyjęty niezwykle ciepło przez międzynarodową społeczność prog rocka. Sukces ten przekuł się potem w promocyjną i zarazem ich pierwszą trasę koncertową po Europie i Ameryce Północnej. W 1994 roku zagrali się na Progfeście. Idąc za ciosem, już w 1995 roku na Pólki sklepowe trafił ich drugi krążek studyjny – „Nucleus”, nagrany w stylistyce bez kompromisów na rzecz komercji. Krytycy zwracali wprawdzie uwagę na diaboliczność i zbyt ciężkie brzmienie, inni z kolei uważali, że muzycy czynią słuszny krok naprzód w stosunku do poprzedniej płyty. Po latach płyta uważan jest za obowiązkową pozycję dla wszystkich interesujących się gatunkiem, a wielu nazywa ją wręcz „kultową”.

W 1998 roku Barker i Nordins, wspólnie z muzykami Landberku - Stefanem Dimle’em oraz Reine’em Fiske’em założyli tak zwaną supergrupę Morte Macabre. Niedługo potem wydali debiutancki krążek „Symphonic Holocaust”, do której powstania inspiracją stały sie horrory – „Cannibal Holocaust” i „Rosemary's Baby”. W warstwie brzmieniowej była to improwizacja z pogranicza jazz rocka, z mnóstwem dźwiękowych smaczków wyczarowanych za pośrednictwem mellotronu i syntezatorów.

Druga dekada działalności zespołu przyniosła zdecydowane spowolnienie prac studyjnych – płyty zaczęły bowiem ukazywać się rzadziej, niż dotychczas. Na trzeci album - „From Within” fani musieli czekać aż cztery lata. Muzyka utrzymana została w konwencji brzmienia gatunku z lat 70. Kolejna płyta „Gravity” swoją premierę miała dopiero w 2003 roku i jest uważana za „najbardziej przystępną w odbiorze” ze wszystkich w dyskografii Anekdoten. Nie inaczej było z piątym krążkiem – „A Time Of Day”, który światło dzienne ujrzał dopiero w pierwszej połowie 2007 roku. Płyta pokazała, że muzycy jeszcze bardziej zagłębili się w swój własny kosmos, wciąż nie chcąc pójść na żaden komercyjny kompromis. Wydawnictwo spotkało się z wysokimi ocenami, zarówno krytyków, jak i fanów, uważających tę pozycję za Opus Magnum grupy. W kolejnym roku zespół pojechał na promocyjne tournee po Skandynawii, pojawiając się również na prestiżowym Sweden Rock Festival. W styczniu 2008 roku zagrali kilka koncertów w Japonii, a finał trasy miał miejsce cztery miesiące w Europie. Ponieważ znani są na całym świecie - na swoim koncie mają także występy w Kanadzie, Meksyku i Ameryce Południowej. Szczególnie jednak są popularni w Kraju Kwitnącej Wiśni, która wydała aż trzy koncerty Szwedów – mini album „Live EP” (1997), a także dwa dwupłytowe - oficjalny bootleg „Live In Japan” (1998) oraz „Walking The Dead, Live In Japan 2005”.

Wielu zwraca też uwagę, że swoją twórczością starają próbują odpowiedzieć na pytanie - „co by było, gdyby King Crimson nie rozpadł się w połowie lat 70.?”. Anekdoten bowiem przypomina brzmieniem Brytyjczyków z okresu ich albumu „Red” – ostatniego, przed pierwszym rozwiązaniem składu. Złośliwi twierdzą nawet, że Szwedzi to taki „tribute band” dla Crimsonów, trzeba jednak pamiętać, że artystyczny poziom, szczególnie tej klasycznej ery gigantów prog rocka stanowi godny wzór do naśladowania. Nawet, jeśli Anekdoten podjął wyzwanie – świetnie sobie z nim poradził, przede wszystkim stworzył jednak własne, oryginalne brzmienie, nie będące do końca wtórną kalką tego, czego dokonali twórcy „Dworu Karmazynowego Króla”. Oczywiście zapożyczyli od nich instrumentarium – nie tylko mellotron i fortepian elektryczny, lecz także gitarę brzmiącą „po Frippowemu”, to jednak znacznie rozwinęli udział skrzypiec (King Crimson wykorzystywało je zaledwie trzy lata), a swoim znakiem szczególnym uczynili mocno zarysowaną sekcję rytmiczną, składającą się z gitary basowej i perkusji.

W polu ich szerokich zainteresowań muzycznych, oprócz powyższych Crimsonów, znajdują się także między innymi Black Sabbath, Caravan, Soft Machine, Talk Talk, David Sylvian, Motorpsycho, John Coltrane, Pink Floyd, Sonic Youth, Björk, Joni Mitchell, Velvet Underground, Joy Division, Rush, Kraftwerk, Robert Wyatt, Don Cherry, Atomic Rooster, Alice Coltrane, Syd Barrett oraz Brian Eno.

Grupa pozostaje jednym z najjaśniejszych punktów na mapie rocka progresywnego. Na oryginalność ich muzyki składa się nastrój kreowany intensywnymi, mrocznymi i dynamicznymi dźwiękami, przywodzącymi na myśl skojarzenia z metalem, gotykiem oraz post rockiem.