Aline Dieu vs. Céline Dion
Film opowiada o losach Aline Dieu, która mieszka w Québecu i jest najmÅ‚odszym, bo czternastym dzieckiem swoich rodziców. W domu paÅ„stwa Dieu muzyka odgrywa kluczowÄ… rolÄ™. Pewnego dnia producent muzyczny Guy Claude odkrywa wielki talent i niesamowity gÅ‚os mÅ‚odziutkiej Aline. WpÅ‚ywowy mężczyzna postanawia przeobrazić skromne „brzydkie kaczÄ…tko” w zjawiskowÄ… artystkÄ™, która podbije Å›wiat muzyki. Za sprawÄ… wsparcia najbliższych i protekcji Guy’a Claude’a – a także rodzÄ…cej siÄ™ miÅ‚oÅ›ci miÄ™dzy 40-letnim menażerem, a nastoletniÄ… Aline – dziewczyna osiÄ…ga kolejne, spektakularne sukcesy.
Historia Céline Dion jako inspiracja…
Mimo zmodyfikowanych imion i nazwisk postaci, trudno nie zauważyć, że fabuÅ‚a filmu niemal dokÅ‚adnie obrazuje życie sÅ‚awnej Céline Dion. FascynujÄ…ca wokalistka także wychowaÅ‚a siÄ™ w Québecu w muzykalnej rodzinie, jednoczeÅ›nie bÄ™dÄ…c najmÅ‚odszÄ…, czternastÄ… pociechÄ…. W 1981 roku zostaÅ‚a odkryta i wypromowana przez 26 lat starszego producenta muzycznego René Angélilu, który w 1994 roku zostaÅ‚ jej mężem. MÅ‚oda Céline Dion w zawrotnym tempie zawojowaÅ‚a globalnÄ… scenÄ™ muzycznÄ…. W 2013 roku zostaÅ‚a wpisana do KsiÄ™gi rekordów Guinnessa jako druga wokalistka – po Madonnie – z najwiÄ™kszÄ… liczbÄ… (200 mln) sprzedanych albumów na caÅ‚ym Å›wiecie. Jej najpopularniejsze, muzyczne hity, to: „All By Myself”, „The Power of Love”, „A New Day Has Come”, czy „My Heart Will Go On” – kultowy utwór z nowatorskiego filmu Jamesa Camerona „Titanic”.
Ciekawostki o „Aline. GÅ‚os miÅ‚oÅ›ci”
To francusko-kanadyjska produkcja w reżyserii samej Valérie Lemercier. W rolach głównych wystÄ™pujÄ…, miÄ™dzy innymi: Valérie Lemercierjako jako Aline Dieu, Sylvain Marcel – menadżer Guy-Claude Kamar, Danielle Fichaud wciela siÄ™ w matkÄ™ Aline i Roc LaFortune, to ojciec wokalistki. Francuska aktorka Valérie Lemercier, odgrywajÄ…ca ikonicznÄ… artystkÄ™ jest znana z serii filmów o przygodach MikoÅ‚ajka, a także roli pani Macintosh w filmie „Asterix i Obelix: W sÅ‚użbie Jej Królewskiej MoÅ›ci” (2012 rok).
Czytaj też: