Nie żyje aktor Tadeusz Wiśniewski. Był dziecięcą gwiazdą

Tadeusz Wiśniewski nie żyje. Był aktorem dziecięcym, który zyskał rozpoznawalność m. in. dzięki roli w filmie "Mój stary". O śmierci Wiśniewskiego poinformował na swojej stronie filmpolski.pl. Znane są informacje dotyczące ostatniego pożegnania aktora.

Nie żyje aktor Tadeusz Wiśniewski

Nie żyje Tadeusz WiÅ›niewski. ByÅ‚ polskim aktorem dzieciÄ™cym, który wystÄ…piÅ‚ m. in. w filmach „MaÅ‚e dramaty”, „Banda” czy „Mój stary”. W tym ostatnim zagraÅ‚ u boku samego Adolfa Dymszy, przedwojennego „króla polskiej komedii”. InformacjÄ™ o Å›mierci Tadeusza WiÅ›niewskiego podaÅ‚ na swojej stronie filmpolski.pl. Aktor miaÅ‚ 73 lata.

Tadeusz WiÅ›niewski – kim byÅ‚?

Tadeusz WiÅ›niewski byÅ‚ aktorem dzieciÄ™cym. Na ekranie po raz pierwszy pojawiÅ‚ siÄ™ w 1958 roku. ZadebiutowaÅ‚ w filmie „MaÅ‚e dramaty” Janusza Nasfetera. Później regularnie współpracowaÅ‚ z reżyserem.

Tadeusz byÅ‚ czÅ‚owiekiem niebywale skromnym. TrafiÅ‚ do filmu nie z chÄ™ci zdobycia sÅ‚awy, lecz z potrzeby wsparcia budżetu rodzinnego. Pomimo, że filmy, w których wystÄ™powaÅ‚, zdobyÅ‚y wielkÄ… popularność, on w dalszym ciÄ…gu prowadziÅ‚ zwykÅ‚y żywot dziecka z warszawskiego PowiÅ›la – pisze na Facebooku Dodkowi, inicjatywa upamiÄ™tniajÄ…ca Adolfa DymszÄ™.

Tadeusz WiÅ›niewski zagraÅ‚ w filmach: „MaÅ‚e dramaty”, „Przejażdżka”, „Kolorowe poÅ„czochy”, „Bitwa o Kozi Dwór”, „Mój stary”, „Kryptonim Nektar” i „Banda”.

To z myÅ›lÄ… o nim powstaÅ‚ „Mój stary”, gdzie Tadeusz wystÄ…piÅ‚ u boku Adolfa Dymszy. ByÅ‚ jedynym aktorem dzieciÄ™cym wystÄ™pujÄ…cym w filmach Janusza Nasfetera, którego reżyser namawiaÅ‚ na studia aktorskie. Jednak los zadecydowaÅ‚ inaczej, Tadeusz po raz ostatni wystÄ…piÅ‚ przed kamerÄ… w 1964 roku – opisuje Dodkowi.

Tadeusz WiÅ›niewski – pogrzeb

Ostatnie pożegnanie Tadeusza Wiśniewskiego odbędzie się w czwartek 4 sierpnia 2022 roku o godzinie 14.00 w Kościele pw. św. Grzegorza Wielkiego w Warszawie (ul. Wolska 180/182). Jego odejście to bolesna strata dla wszystkich miłośników starego polskiego kina.

OznaczaÅ‚ siÄ™ ogromnÄ… wrażliwoÅ›ciÄ…. MiaÅ‚ wielkie serce, przez wiele lat zawodowo zajmowaÅ‚ siÄ™ pomaganiem innym. Jego opowieÅ›ciom czÄ™sto towarzyszyÅ‚y Å‚zy i wzruszenie. I ten niezwykÅ‚y bÅ‚ysk w oku, który nagle sprawiaÅ‚, że ze schorowanego, starszego pana, Tadeusz znowu stawaÅ‚ siÄ™ energicznym, zadziornym chÅ‚opakiem. To również jego bÅ‚yskawiczny żart, celna pointa i radość życia. I wiele planów, których nie bÄ™dzie dane zrealizować. BÄ™dzie go nam bardzo brakowaÅ‚o – żegna WiÅ›niewskiego branża.