Buddy Guy rozpoczął występy sceniczne na początku lat 50 . Gdy przeniósł się do Chicago w 1957 roku, jego największą inspiracją stał się Muddy Waters, mistrz tamtejszej sceny. Rok później udało mu się podpisać kontrakt płytowy ze znaną wytwórnią Chess. W tym czasie nagrywał także z Juniorem Wellsem.
Czasy spÄ™dzone w Chess Records nie należaÅ‚y jednak do najlepszych dla Buddy Guya - artysta nie znalazÅ‚ tam zrozumienia dla swojego wyjÄ…tkowego stylu, podobnego w brzmieniu do wystÄ™pów na żywo. Jedynym albumem, jakim w tamtym czasie zarejestrowaÅ‚ byÅ‚ "Left My Blues In San Francisco". W Chess Records Guy udzielaÅ‚ siÄ™ przede wszystim jako muzyk sesyjny, majÄ…c przyjemność nagrywac z takimi artystami, jak Muddy Waters, Koko Taylor czy Howlin’ Wolf.
Renoma Buddy Guya znana była także w Wielkiej Brytanii, do której zawitał po raz pierwszy w 1965 roku. Tamtejsza scena chłonęła inspirację amerykańskim bluesem, a Guy był jednym z ulubieńców rockmanów, takich jak Jeff Beck czy Eric Clapton. Po latach rozczarowań muzyk w końcu zakończył współprawcę z wytwórnią Chess i przeniósł się do Vanguard, w którym wydał m.in. "Blues Today", czy "Hot and Cool".
Kariera artysty nie osiÄ…geÅ‚a jendak wtedy rozmiarów, na jakie z pewnoÅ›ciÄ… zasÅ‚użyÅ‚. Pomimo tego, że w wielkim stopniu zainspirowaÅ‚ scenÄ™ blues – rockowÄ…, ona Å›wiÄ™ciÅ‚a tryumfy bez niego. Przez nastÄ™pne dwie dekady muzyk doÅ›wiadczyÅ‚ sytuacji, która zdarza siÄ™ wielu znakomitym twórcom – wizjonerzy i artyÅ›ci, którzy przecierajÄ… Å›cieżki, sÄ… przyćmieni przez naÅ›ladowców, którym przypada sÅ‚awa, sukces i pieniÄ…dze.
Pozytywny przełom w karierze Buddy Guya nastapił pod koniec lat 80., kiedy muzyka bluesowa zaczęła przeżywać odrodzenie. Nie bez znaczenia było też wsparcie, które otrzymał od Erica Claptona, który zaprosił go do występów z innymi gitarzystami na show w Londynie. W tym czasie nagrywał z powodzeniem dla wytwórni Silvertone.
W 2003 został sklasyfikowany na 30. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów wszech czasów magazynu Rolling Stone.
14 marca 2005 r. Buddy Guy dołączył do Rock and Roll Hall of Fame.