Adam Woronowicz mierzy siÄ™ z takimi wyzwaniami. "Nie jestem rozpieszczany"

Adam Woronowicz wystąpił już w niezliczonej ilości produkcji, zarówno dramatycznych, jak i komediowych. W jednym z ostatnich wywiadów zdradził, jaka rola była dla niego największym wyzwaniem. Nie uwierzycie, którą wymienił!

Adam Woronowicz

Adam Woronowicz studia na Wydziale Aktorskim Akademii Teatralnej w Warszawie. WystÄ™powaÅ‚ w warszawskich teatrach: Powszechnym i RozmaitoÅ›ci, a także TR Warszawa. Na ekranie można go zobaczyć w takich produkcjach, jak „Kurier”, „Jak zostaÅ‚em gangsterem, Historia prawdziwa”, „Zupa nic”, „TeÅ›ciowie”, „The Office PL” czy „Diagnoza”.

To dla Adama Woronowicza było dużym wyzwaniem

Choć Adam Woronowicz zagraÅ‚ już różne role, jedna byÅ‚a dla niego szczególnym wyzwaniem. OpowiedziaÅ‚ o tym wiÄ™cej w rozmowie z portalem „Co za tydzieÅ„”. Chodzi o postać Aleksa w serialu "Klara". SpodziewalibyÅ›cie siÄ™ tego?

Na pewno dużym wyzwaniem była ta rola Aleksa w "Klarze", ja nie jestem rozpieszczany rolami kochanków, namiętnych. Była dużym wyzwaniem, nie będę ukrywał, w takim sensie, że zagrać, jakby to powiedzieć, czarny charakter, kogoś, kto straszy, kogo się boją, mam wrażenie, jest łatwo. Ale to przekonujące oddanie, no właśnie, namiętnego kochanka, a jednocześnie potwornego drania, który bardzo ją rani, no nie będę ukrywał, jest to pewna nowość w tej palecie postaci, które grywam albo zagrałem.

Czy czuje się spełniony jako aktor?

Aktor został również zapytany o to, czy czuje się spełniony jako aktor. Czy da się w ogóle kiedykolwiek osiągnąć taki stan? Adam Woronowicz nie musiał się długo zastanawiać. Według niego odpowiedź na to pytanie jest tylko jedna.

Nie, mam wrażenie, że ciągle jestem głodny jakichś wyzwań, oby tak było, oby to niespełnienie zawsze towarzyszyło. Nie myślę o tym, nie przelatuje mi przez głowę jakaś taka myśl: "tak jestem spełniony, ojejku super mi tam tutaj wyszło", w ogóle nie myślę o tym. To jest ten projekt, za chwilę pewnie będzie coś nowego i to mnie bardziej determinuje, natomiast to myślenie czy patrzenie wstecz troszkę mniej.


 

Zobacz także