Fot. Pexels
Osobowość paranoiczna
Osobowość paranoiczna to jedna z cięższych zaburzeń osobowości XXI wieku. Na pierwszy rzut oka w początkowym stadium, zaburzenie jest ciężko zauważalne: osoba jest wycofana bądź, przeciwnie, otwarta i przyjacielska. Wspólną cechą będzie panika i reakcja płaczu w sytuacji krytyki oraz przekonanie, że została niesprawiedliwie potraktowana.
Paranoika możemy poznać po treści jego wypowiedzi - w opowiadaniach, które są spójne i logiczne, zawsze pojawi się osoba, która zachowała się nie w porządku. Co więcej - paranoik w swoich oczach zawsze jest ofiarą, także w sytuacjach, które nie mają żadnego znaczenia.
Cechy osoby paranoicznej:
- Nieufność
- Podejrzliwość
- Czujność
- Cynizm
- Rywalizacja
- Porównywanie się do innnych
- Zazdrość
- Nadwrażliwość na krytykę
- Złość
- Mściwość
- Brak poczucia humoru
- Poczucie samowystarczalności
- Zadufanie
- Przekonanie o własnej wyższości
- Usprawiedliwienie samego siebie
Leczenie i terapia
Poproszenie o pomoc terapeutyczną, to najlepsze, co osoba paranoiczna może zrobić. Wdrożenie odpowiedniej terapii jest kluczowe, aby powrócić do normlanego trybu życia oraz wewnętrznego spokoju. Ważne, aby określić rodzaj zaburzenia oraz jego kryteria. Mogą one być następujące:
- Przesadna reakcja na krytykę i niepowodzenia.
- Nieustanna podejrzliwość wobec innych: o złe intencje, chęć wyrządzenia krzywdy, okradzenia.
- Roszczeniowa postawa i poczucie głębokiej niesprawiedliwości i bycia ofiarą w niemal każdej sytuacji.
- Długotrwałe chowanie urazy, niezdolność do wybaczania.
- W związku partnerskim - nieuzasadnione wątpliwości co do wierności małżonka/partnera.
- Tworzenie teorii spiskowych związanych zarówno z otoczeniem i sytuacjami dotyczącymi bezpośrednio pacjenta, ale także całego świata.
