Samotna wyspa na oceanie
Na Wyspie Wielkanocnej znajduje się jedno miasto i jedno lotnisko. Lokalny port lotniczy obsługuje połączenia z Chile, Polinezji i innych wysp Oceanu Spokojnego. Dotarcie do miast Hanga Roa nie jest proste i wiąże się z długą podróżą. W promieniu 2 tysięcy kilometrów Wyspa Wielkanocna nie ma żadnego sąsiedztwa. Z powodu odległości i cen biletów, zamieszkana przez 8 tysięcy osób wyspa nie jest najpopularniejszą destynacją turystyczną.
Tajemnicze figury na Wyspie Wielkanocnej
Znakiem rozpoznawczym Wyspy Wielkanocnej są okazałe posągi przedstawiające ludzkie postaci, zwane moai. Zdecydowana większość z 887 rzeźb mierzy około sześciu metrów wysokości. Każda z nich składa się z wielkiej głowy, z zarysowanymi częściami twarzy oraz tułowia z opuszczonymi rękoma. Wyrzeźbione postaci mają nienaturalnie duże i długie uszy.
Słynne rzeźby z Wyspy Wielkanocnej nazywane są moai / fot. Shutterstock
Dlaczego je postawiono? Według wierzeń lokalnej ludności kamienne, monolityczne dzieła miały zapewnić mieszkańcom wyspy „kumulowanie i przechowanie” nadnaturalnych mocy najsilniejszych wodzów. Człekokształtne figury otaczane są kultem po dziś dzień. Nie wolno ich niszczyć, a wokoło niektórych wyznaczone są nawet specjalnie strefy, których nie należy przekraczać.
Większość moai wyrzeźbiono w wulkanicznym tufcie. Skały wydobywano w położonym niedaleko kamieniołomie. Według archeologów miejsce, w którym pozyskiwano kamień, zostało bardzo szybko opuszczone. Dlaczego? Tego nie udało się wyjaśnić naukowcom. Zagadką pozostaje także to, dlaczego niektóre z rzeźb są nieukończone. Wiadomo za to, czemu część monumentów leży na ziemi. Zostały przewrócone w XIX wieku w czasie starć miejscowych plemion.
Polinezyjczycy po dziś dzień otaczają kultem człekokształtne figury / fot. Shutterstock
Posągi rozmieszczone są nieregularnie w różnych częściach Wyspy Wielkanocnej. Jedną z najczęściej odwiedzanych przez turystów kompozycją posągów jest Ahu Tongariki. W jej skład wchodzi piętnaście monumentów. Drugą równie popularną grupą rzeźb jest grupy Ahu akiwi, składającej się z siedmiu posągów, zwanych „siedmioma odkrywcami”.
Dlaczego wyspa nazywa się Wielkanocna?
Wyspa Wielkanocna swoją nazwę zawdzięcza holenderskim żeglarzom. Uczestnicy wyprawy dowodzonej przez Jakuba van Roggeveena, odkryli ją w Niedzielę Wielkanocną w 1772 roku. Miejscowi rzadko używają tego miana. Uważają, że została im narzucona na siłę. Wolą mówić o niej Rapa Nui, co w języku polinezyjskim oznacza „wielka ziemia” lub też „wielki kamień”.
Z powodu odległości i cen biletów, zamieszkana przez 8 tysięcy osób wyspa nie jest często odwiedzana przez turystów / fot. Shutterstock
Wyspa Wielkanocna w 1995 roku została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
