Dorota Wellman – kariera
Dorota Wellman to polska dziennikarka i prezenterka. Kobieta ukończyła studia na Uniwersytecie Warszawskim, po czym rozpoczęła karierę zawodową. Najpierw trafiła do świata filmów, gdzie pełniła funkcję II reżysera, następnie swoje miejsce odnalazła w radiu, a finalnie trafiła do telewizji. W TVN otrzymała stanowisko prowadzącej „Dzień dobry TVN”, a jej partnerem został Marcin Prokop – para do tej pory wspólnie wita widzów o poranku.
Dorota Wellman wspomina pierwszą pracę
Dziennikarka wystąpiła w ostatnim odcinku programu „Gwiazdy Sołtysika”. 63-letnia kobieta wróciła pamięcią do lat młodości i przyznała, że pracuje tak naprawdę od 14. roku życia. Nastoletnim zajęciem przyszłej prezenterki było udzielanie młodszym uczniom korepetycji, a za pierwsze zarobione pieniądze Dorota kupiła sobie czekoladę oraz spodnie.
Praca to oczywiście w tamtym wieku duże słowo. Od czternastego roku życia, żeby mieć swoje pieniądze. Moja mama miała takie powiedzenie: „Kobieta zawsze powinna mieć swoje pieniądze, żeby być niezależną od nikogo". Nie chodzi tylko o mężczyzn, w ogóle od nikogo. W czternastym roku życia zaczęłam dawać korepetycje młodszym dzieciom w podstawówce i zarabiałam na tym dobre pieniądze. Pamiętam, że kupiłam sobie za nie pierwszą czekoladę z bakaliami w Pewexie i pierwsze jeansy na bazarze […], bo sobie zarobiłam na nie sama. Inaczej się wydaje pieniądze, które się samemu zarobi, inaczej te, które się otrzymuje od rodziców.
Dorota kontynuowała pracę również wtedy, kiedy zaczęła naukę na studiach. Dawało jej to nie tylko pieniądze, ale i satysfakcję.
Później tak właściwie to przez całe życie, też to wczesne studenckie, cały czas pracowałam. Oprócz nauki zawsze miałam pracę, która dawała mi pieniądze, satysfakcję, doświadczenie. Jestem człowiekiem pracującym, mimo że moja rodzina miała normalne zarobki, nie było potrzeby pomagania rodzinie.
Na pytanie o to, do kiedy kobieta planuje pozostać aktywną zawodowo, odpowiedziała, że chciałaby pracować tak długo, jak tylko będzie to możliwe.
Intelektualnie można pracować do końca dni swoich, jeśli rozum pozostanie na miejscu. […] Chciałabym przy mojej energii pracować najdłużej jak się da. To nie oznacza wcale telewizji, mogę pisać, robić różne rzeczy, bo je potrafię.
