Przemysław Gintrowski

Trzy lata później zadebiutował na przeglądzie w warszawskiej Riwierze piosenką „Epitafium dla Sergiusza Jesienina”. W 1979 roku razem z Jackiem Kaczmarskim oraz Zbigniewem Łapińskim założył trio, czego efektem był program poetycki „Mury”. Tytułowa piosenka oparta na utworze barda katalońskiego stała się nieformalnym hymnem Solidarności. Ich kolejne programy to „Raj” (1980) oraz „Muzeum” (1981).

W 1981 roku wspólnie z Jackiem Kaczmarskim otrzymał II nagrodę w konkursie kabaretowym za „Epitafium dla Włodzimierza Wysockiego” na opolskim festiwalu oraz nagrodę na wrocławskim Przeglądzie Piosenki Aktorskiej. Kiedy w tym samym roku wprowadzono stan wojenny – trio się rozpadło. Kaczmarski pozostał we Francji, a Gintrowski zdecydował się na karierę solową w tak zwanym „drugim obiegu kulturalnym”. Koncertował po domach oraz kościołach. W studiu nagrań warszawskiej Akademii Muzycznej udało mu się nagrać program „Raport z oblężonego miasta”, zawierający utwory do tekstów między innymi Tomasza Jastruna i Zbigniewa Herberta.

Skupił się jednak na muzyce filmowej. Przez kolejną dekadę napisał muzykę do ponad dwudziestu seriali i filmów fabularnych. Koncertował i nagrywał w studiu. Jego płyty wydawane były w drugim obiegu. Swoje życie całkowicie podporządkował działalności podziemnej. Potrafił koncertować, wiedząc o występie jedynie z kilkugodzinnym wyprzedzeniem. Pisał piosenki do tekstów Jacka Kaczmarskiego, Jerzego Czecha, Zbigniewa Herberta czy Tadeusza Nowaka.

W latach 80. nawiązał współpracę z Krystyną Jandą, z którą przygotowywał spektakl „Kamienie” razem z Jerzym Czechem. Miał opowiadać o losach postaci historycznych. Nigdy nie wystawiono go w planowanej formie, ale jedna z piosenek we wykonaniu aktorki przyniosła jej nagrodę na opolskim festiwalu. Podjął próbę w 1989 roku, tym razem z inną aktorską, Joanną Trzepiecińską. Spektakl wystawiono w okrojonej formie i wyszedł z tego samodzielny koncert.

Szerokie publiczności dał się poznać wraz ze ścieżką dźwiękową do głośnego obrazu filmowego – „Matka królów”. Potem był serial „Zmiennicy” oraz „Kołysanka” z filmu „Tato”.

Na początku lat 90. poparł w działaniach Lecha Wałęsę. Do słów Antoniego Słonimskiego skomponował utwór „Modlitwa o szarfę i trunek”, która nawiązywała do lustracji. W 1991 roku razem z Kaczmarskim i Łapińskim nagrali w białostockim Teatrze Dramatycznym program „Mury w Muzeum Raju”, co miało być połączeniem trzech wspólnych projektów z przeszłości. Dwa lata później trio zrealizowało nowy program autorski – „Wojna postu z karnawałem”. Po wspólnym tournee przerwali współpracę, nigdy więcej nie wracając do siebie.

Wrócił też do zarzuconej współpracy z Trzepiecińską wykonując z nią utwór „Stół Mordechaja Gebirtiga”.

W 2000 roku artysta wydał płytę „Odpowiedź” z utworami do wierszy Herberta.

Od kilku lat nie nagrywał własnych piosenek, to jednak zapowiedział płytę „Kanapka z człowiekiem” ze starszym materiałem oraz utworami premierowymi oraz wsparł swoją obecnością koncerty charytatywne dla Jacka Kaczmarskiego, wtedy już chorego na raka.

W 2006 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Dwa lata później wydał longplay „Tren” z premierowym materiałem do wierszy Zbigniewa Herberta oraz niepublikowanymi dotąd utworami.

Artysta związał się z Warszawską Szkołą Filmową, w której był wykładowcą muzyki filmowej.

Zmarł w sobotę - 20 października 2012 roku, po ciężkiej chorobie. Miał 61 lat.