Eddie Palmieri
kraj: USA
gatunek: jazz fusion, latin jazz, Afro-Cuban jazz, salsa cubana, latin soul, charanga
dekady: 1960, 1970, 1980, 1990, 2000
Eddie Palmieri to jeden z najsłynniejszych pianistów latin jazzu w drugiej połowie XX wieku. Wspaniale łączy ze sobą wpływy Herbie'ego Hancocka, Theloniousa Monka i McCoya Tynera. Jest eklektykiem, z powodzeniem eksperymentuje z elementami latino z tymi, nie będącymi częścią gatunku. Jednak, mimo dużej ilości nominacji i nagród nie zaistniał z powodzeniem na amerykańskiej scenie muzycznej.
Podobnie, jak starszy brat Charlie, Eddie zaczął wcześnie interesować się grą na instrumentach, bo już w wieku ośmiu lat. Studiował w klasie fortepianu, równocześnie grając na perkusji. Jego profesjonalnym debiutem był występ z orkiestrą Johny’ego Sequisa w 1955 roku i okazjonalne nagrania z popularnym zespołem Tito Rodrigueza w latach 1958-1960.
W roku 1961 Palmieri założył zespół La Perfecta’, składający się z fletu i dwóch lub trzech puzonów. Dał on amerykańskiemu jazzowi takich muzyków, jak Herbie Mann. Po rozpadzie zespołu w 1968 roku z powodu kłopotów finansowych Palmieri zaczął grać z The Tico and Fania All-Stars, nagrywał z Alfredo "Chocolat" Armenterosem, Cachao i Justo BetancourtEm i, jak jego brat, nagrał kilka sesji w stylu latin boogaloo (popularny wśród nastolatków w latach 60. XX w. eklektyczny zbiór motywów R&B, mambo i rock n’ rolla).
W połowie lat 60. rozpoczął studia aranżerskie, a wpływ Monka stał się jeszcze bardziej widoczny w jego twórczości. W połowie lat 70. rozpoczął miksowanie salsy, R&B, popu, rocka z wokalami hiszpańskimi i jazzowymi improwizacjami. Krótkie kontrakty z Columbią Records pod koniec lat 70. i Capitolem pod koniec 80. niestety okazały się zupełną porażką na amerykańskim rynku muzycznym, choć ostatnia próba nagrywana była pod kątem rozwijającego się rynku muzyki jazzowej. Podczas, gdy wielka ilość jego produkcji jako lidera pozostaje tylko pozycjami w katalogach muzycznych - niektóre z jego albumów są dostępne na płytach kompaktowych.
W roku 1990 wrócił do projektu La Perfecta, a w kwietniu 2002 pojawiła się "La Perfecta II", nagrana dla Concord Jazz. Ostatnie dwa albumy to "Rimo Caliente" (2003) i "Listen Here" (2005).
Słuchaj w serwisie RMF ON:
Superimposition
1. La Malanga •
2. Pa' Huele •
3. Bilongo •
4. Que Lindo Eso, Eh! / Isn't It Pretty! •
5. Chocolate Ice Cream •
6. 17.1
Vamonos Pal Monte
1. Revolt/La Libertad Logico •
2. Caminando •
3. Vamonos Pal Monte •
4. Viejo Socarron •
5. Yo No Se •
6. Comparsa De Los locos
El Rumbero del Piano
1. Sube •
2. Cafe •
3. Pas D'histoires •
4. Malaguena Salerosa •
5. El Dueno Monte •
6. Donde Esta Mi Negra •
7. La Llave •
8. Oiga Mi Guaguanco •
9. Para Que Escuchen •
10. Bug
At the University of Puerto Rico
1. Vamonos Pal' Monte •
2. Pa' Huele •
3. Muñeca •
4. Mod Scene •
5. Bilongo •
6. Chocolate Ice Cream •
7. Malanga •
8. Amor Ciego •
9. Libertad Logica •
10. Camagueyanos y Habaneros
Zobacz także:
