Skaldowie twórczość
Zespół powstał latem 1965 roku z inicjatywy braci Andrzeja i Jacka Zielińskich i oficjalnie zadebiutował na II Krakowskiej Giełdzie Piosenki w październiku 1965r., zdobywając pierwsze miejsce za utwór „Moja czarownica" z muzyką Andrzeja Zielińskiego i słowami Wiesława Dymnego. Podobne sukcesy grupa odniosła na dwóch kolejnych edycjach Krakowskiej Giełdy Piosenki utworami: „Jutro odnajdę ciebie" i " Niepotrzebne słowa" z tekstami Leszka. A. Moczulskiego. Na IV Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu 1966r. grupa zdobyła pierwsze miejsce w „Koncercie Młodości”, a następnie wygrała Finał Wiosennego Festiwalu Muzyki Nastolatków w Gdańsku.
Ich kariera nabiera tempa i wkrótce upomina się o nich świat kina - występują w filmach "Mocne uderzenie" (reż. Jerzy Passendorfer, premiera 26.03.1967r.) oraz "Cierpkie głogi" (reż. Janusz Weychert, premiera 25.10.1966r.).
W 1967 roku ukazuje się ich pierwsza płyta długogrająca "Skaldowie", a na przełomie lat 1967/68 krystalizuje się ostateczny skład zespołu: Andrzej Zieliński (org, pno, voc), jego młodszy brat Jacek Zieliński (voc, tp, viol), Jan Budziaszek (dr), Jerzy Tarsiński (g) i Konrad Ratyński (bg, voc).
Rok 1968 Skaldowie otwierają udziałem w filmie "Kulig" ( reż. Stanisław Kokesz, prem. 1968r.), a w marcu nagrywają drugi longplay „Wszystko mi mówi, że mnie ktoś pokochał" i wyjeżdżają na pierwsze zagraniczne turnee do ZSRR. Warto zaznaczyć, że w latach 60. i 70. zdobyli ogromną popularnością za wschodnią granicą – zagrali tam koncerty dla niemal 2 mln widzów i przez wiele lat byli najbardziej rozpoznawalnym „zachodnim” zespołem w ZSRR.
W sierpniu 1968 pod Sławnem dochodzi do poważnego wypadku autobusu, którym jadą na występ i następuje kilkumiesięczna przerwa w działalności zespołu. W lutym 1969 nagrywają trzeci album - „Cała jesteś w skowronkach” - złożony, jak się szybko okazuje - z samych największych hitów, „Króliczek”, „Medytacje wiejskiego listonosza”, „Prześliczna wiolonczelistka”. W styczniu 1970r. powstaje rewelacyjny Longplay - „Od wschodu do zachodu słońca ”, który przez wielu fanów i samego Andrzeja Zielińskiego uważany jest za najlepszą płytę zespołu. Kariera Skaldów rozwija się w zawrotnym tempie. Koncertują w USA, Kanadzie, Wielkiej Brytanii, Niemczech, Czechosłowacji, nieustannie nagrywając kolejne płyty i biorąc udział w kolejnych plebiscytach, na których odnoszą liczne sukcesy.
fot. Materiały promocyjne zespołu "Skaldowie"
Eksperymenty, przerwa w karierze i wielki powrót
Warto przypomnieć, że oprócz twórczości „mainstreamowej” Skaldowie mieli okres bardzo intensywnych i udanych eksperymentów z muzyką progresywną, a ich album „Krywań, Krywań” (1972) często nazywany jest szczytowym osiągnięciem polskiego art-rocka. Swój romans z rockiem symfonicznym kontynuowali m.in. na płycie „Stworzenie świata część druga” (1976).
Nadchodzi rok 1981, stan wojenny zastaje Skaldów podczas tournée po USA. Andrzej Zieliński postanowił zostać w Stanach Zjednoczonych, natomiast pozostali muzycy stopniowo wracali do Polski. Zespół zawiesił działalność na ponad 5 lat.
W 1987 roku Skaldowie zostają reaktywowani przez Jacka Zielińskiego, a płyta „Nie domykajmy drzwi” (1989) okazuje się ogromnym rynkowym sukcesem. Na koncertach coraz częściej pojawia się mieszkający na stałe w Nowym Jorku Andrzej Zieliński.
Po powrocie do Polski pierwotnego lidera zespół kontynuuje swoją działalność nagrywając nowe płyty, koncertując, przygotowując kolejne składanki swoich utworów i zdobywając liczne nagrody.
W tym roku, 12 stycznia koncertem w Rzeszowie, odbywającym się w ramach finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy Skaldowie otwierają wielki jubileusz 55-lecia, który będą celebrować przez cały rok wyjątkowymi wydarzeniami koncertowymi.
