Marta Czok urodziła się w 1947 roku w Bejrucie, w polskiej rodzinie. Po studiach w St. Martins School of Art w Londynie, w latach 70. przeprowadziła się do Włoch. To właśnie tam, przez ponad pięć dekad, rozwijała swoją karierę artystyczną, prezentując swoje prace na całym świecie. Twórczość Czok była wyrazem osobistych refleksji na temat demokracji, wolności myśli, a także krytyki wojny i migracji.
Ironia jako narzędzie wyrazu
Twórczość Marty Czok charakteryzowała się unikalnym wykorzystaniem ironii do wyrażania swoich poglądów. Prace artystki, kolekcjonowane i wystawiane na całym świecie, były pełne refleksji na temat niesprawiedliwości społecznej, znaczenia demokracji i wolnej myśli. Czok krytykowała instytucje i wojnę, poruszając również tematykę migracji i prawa człowieka do posiadania miejsca, które może nazwać „domem”.
Mimo że prace Czok często poruszały ciężkie tematy, wielu jej wielbicieli i kolekcjonerów ceniło je za przekazywaną nadzieję. Jej komentarze polityczne celowo przeplatały się ze scenami z życia wspólnoty, radością płynącą ze współżycia, fragmentami życia domowego i humorem jako narzędziem wzmacniającym odporność.
Dziedzictwo Marty Czok
W 2020 roku, w uznaniu jej wkładu w świat sztuki, powstała Fundacja Marty Czok. Malarka ostatnio pracowała nad nowymi wystawami we Włoszech, Polsce i Wielkiej Brytanii, w tym nad projektem wirtualnej rzeczywistości mającym na celu ponowne przybliżenie jej historycznych prac. Obecnie jej dzieła można podziwiać w Wenecji na wystawie „THE WINDOW” oraz w siedzibie Stałej Kolekcji Fundacji w Castel Gandolfo w Rzymie.
Marta Czok zmarła w swoim domu w Castel Gandolfo, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo artystyczne i społeczne. Jej śmierć została potwierdzona przez kuratora dr Jacka Ludwiga Scarso z Fundacji Marty Czok.
źródło: RMF FM/PAP
