Fot. Piotr Bułakowski

Zakamarki Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie

RMF FM
Olsztynwoj. Małopolskie
30 października 2017
Teatr powstał w 1925 roku jako dar dla mieszkańców Allenstein za zwycięstwo w plebiscycie. Stąd jego nazwa - "Der Treudanktheater" (z niem. "W podzięce za wierność"), pod którą funkcjonował do 1945 roku. W tym okresie w repertuarze placówki znajdowały się sztuki teatralne oraz operowe i operetkowe (prezentowane w języku niemieckim).

18 listopada 1945 roku po raz pierwszy teatr zaistniał jako polska scena pod nazwą Teatru Warmii i Mazur. W trudnych warunkach lokalowych wystawiono wówczas "Moralność pani Dulskiej" Gabrieli Zapolskiej w reżyserii Artura Młodnickiego. Od 1946 roku instytucja funkcjonuje pod obecna nazwą Teatru im. Stefana Jaracza.

W teatrze jest wiele ciekawych zakamarków, których nie można na co dzień zwiedzić. To m.in. garderoby, czyli drugi dom aktorów, malarnia, gdzie tworzy się scenografie. Sama scena główna zza kulis wygląda inaczej. Są tam ukryte zapadnie, budka suflera oraz miejsce inspicjenta. W teatrze są też tajemnicze miejsca. Irena Telesz, nasza aktorka twierdzi, że teatr jest teatrem wtedy, kiedy biegają po nim duchy, duszki. Ona takie duchy wyczuwa, na przykład obecność naszych starych aktorów, którzy już odeszli. Teatr przez pierwsze 20 lat był teatrem niemieckim. Myślę, że stare duchy tamtych mieszkańców Olsztyna też pozostały i odcisnęły swój ślad tutaj - powiedział naszemu reporterowi Janusz Kijowski, dyrektor teatru.

Stolarnia, pracownia krawiecka, metalurgiczna, szewska, malarnia, makieciarnia - to miejsca, gdzie powstają nowe produkcje teatru. Widz widzi, kiedy wszystko stoi już na scenie, jest pięknie oświetlone. Wcześniej scenografie i kostiumy tworzone są w różnych miejscach, ale, co ważne w jednym budynku. Odchodzi się od tego, ale my nadal mamy wszystko na miejscu. Nie musimy niczego zamawiać - mówi Kijowski.

Do końca lat 60' teatr utrzymywał charakter sceny prowincjonalnej. W repertuarze dominowały sztuki realistyczne i psychologiczno-obyczajowe oraz o wymowie antywojennej, a także inscenizacje polskich i obcych dzieł klasycznych. W latach 90-tych na scenie odbywały się ponadto spektakle dla dzieci i widowiska muzyczne, łączące w przedstawieniach słowo z muzyką, tańcem i śpiewem. W 1991 r. przy teatrze rozpoczęło działalność Policealne Studium Aktorskie im. Aleksandra Sewruka ze specjalnością: aktorstwo dramatyczne, którego dyrektorem został Zbigniew Marek Hass. Od 2004 r. funkcję dyrektora pełni Janusz Kijowski. W tym czasie reaktywowana została Scena Margines, jako miejsce dla młodych twórców i formalnych eksperymentów.

 

Reklama